کتاب «پاتوق‌ها» یا نام دیگر «همین حوالی» رمانی است که راوی بی نام آن، که زنی مجرد و میانسال است، زندگی آرامی را در شهری در ایتالیا پشت سر می‌گذارد. او در کافه‌ها، مغازه‌ها و مهمانی‌ها در کنار دوستانش وقت می‌گذراند و همچنین به عنوان نویسنده و معلم کار می‌کند. اما ظاهر آرام زندگی او، آشوبی عمیق‌تر را پنهان کرده است: رابطه‌ای سرد و نه چندان دوستانه با مادرش، روابط عاشقانه‌ای که به جایی نمی‌رسند، و تردیدهایی همیشگی نسبت به انتخاب‌هایش در زندگی پردغدغه‌اش.

کتاب پاتوق‌ها تصویری جذاب و شاعرانه از زندگی یک انسان در گذار است و به شکلی به یاد ماندنی، از امیدها، استیصال‌ها و نیازهای برآمده از تنهایی و به یاد آوردن خاطرات، سخن می‌گوید. شخصیت اصلی داستان به دوستانش سر می‌زند، به یاد ماجراهای عاشقانه‌اش و لحظات خوب زندگی‌اش می‌افتد و گاه به گاه هم سری به گذشته و زندگی خانوادگی‌اش می‌زند. این همه‌ی داستان کتاب است. لابه‌لای این اتفاق‌های روزمره و اشارات معمولی است که زن را می‌شناسیم و داستان زندگی‌اش را می‌خوانیم.

در این کتاب لاهیزی نیز، باز هم همان دغدغه‌های آشنای لاهیری در فرمی تازه‎‌تر و باشخصیتی دیگر به چشم می‌آید و بازگشت به گذشته، ذهن خاطره‌باز، خیال‌باف و سرشار از دردها و حسرت‌های نوستالژیک، مایه‌ی اصلی کار هستند. خواندن رمان کوتاه پاتوق‌ها همراه شدن با تجربه نوشتاری زنی نویسنده است که میان فرهنگ‌های مختلف مسیرهایی را طی کرده و داستانی نوشته که تا مدت‌ها تأثیر آن در خواننده‌اش می‌ماند.

این رمان به ما می‌گوید که همه ما در درون خود تنها هستیم ولی حتی تنهاترین آدم‌ها هم پاتوق‌هایی دارند که هر روز به آنها سر می‌زنند و انسانهایی وجود دارند که آنها را در آن مکان‌ها ملاقات می‌کنند. شاید یکی از برجسته‌ترین فصل‌های کتاب، فصل «در سرم بود» بود، یعنی قفسه فکر و ذهن ما هم از نظر نویسنده یک پاتوق به حساب می‌آید که پس سفر کردن می‌تواند حتی بدون تکان خوردن از جایمان هم اتفاق بیفتد.

موضوعی که کتاب پاتوق‌ها را برجسته و خواندنی می‌کند، علاوه بر اینکه نویسنده از تجربیات شخصی خود در داستان استفاده می‌کند، توانایی او در نشان دادن پیوندهای نامرئی بین آدم‌هاست. در واقع این کتاب خواننده را دعوت می‌کند تا به فضاهای اطرافش با دقت بیشتری نگاه کند و به ما یادآوری کند که هویت نه تنها از درون ما، بلکه از مکان‌هایی که انتخاب می‌کنیم شکل می‌گیرد.

کتاب پاتوق‌ها اثر جومپا لاهیری، نویسنده هندی‌تبار است که داستانی ظریف و چندلایه درباره هویت، غربت خانه و جستجوی معنا در زندگی روزمره دارد. در این کتاب جومپا لاهیری با دقت و اشاره به جزییات نشان می‌دهد محیط‌های کوچیک، مانند هتل، پارک، خیابان‌های شلوغ و حتی لوازم‌التحریر می‌تونند بستر اتفاقات بزرگ احساسی و فکری باشد که برای همیشه در ذهن انسان ماندگار شوند.

لاهیری در رمان پاتوق‌ها از دریچه‌ای تازه‌ای به زندگی روزمره نگاه می‌کند و نشان می‌دهد که آدمی را می‌شود از روی پاتوق‌هایش و جاهایی شناخت که مرتب به آن‌ها سر می‌زند. او درعین‌حال سربسته می‌گوید که گاهی بد نیست زمین بازی را عوض کنیم، دل به دریا بزنیم و به مکان‌هایی ناشناخته پا بگذاری تا زندگی‌ات رنگ‌وبو و جان تازه‌ای بگیرد.

جومپا لاهیری تاکنون جوایز گوناگی دریافت کرده است که از میان آن‌ها می‌توان به جایزه پولیتزر، جایزه قلم همینگوی و جایزه داستان کوتاه فرانک اکانر اشاره کرد. کتاب پاتوق‌ها که برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ به ایتالیایی منتشر شد، در ۲۰۲۱ نیز با ترجمه خودش به انگلیسی نیز منتشر شد. لاهیری اکنون در آمریکا زندگی می‌کند و مشغول نویسندگی و تدریس ادبیات خلاق در دانشگاه پرینستون است.